تصاویر: زیستگاه، بین جهل و اکتشافات

آثار مشاغلی که پیکت ها برای ما به جا گذاشته اند چیست؟ در مورد آنها چه می آموزیم؟ چگونه زندگی می کردند؟

در قرون آخر قبل از میلاد، جوامع جزیره ای روستایی بودند. این زیستگاه بر روی مکان های دفاعی طبیعی ساخته شده و توسط یک محوطه محصور شده است. بسته به منطقه می توان طیف گسترده ای از ساخت و سازها را مشاهده کرد زیرا محیط زیست، منابع طبیعی، سنت های محلی یا حتی نیازهای سیاسی و نظامی مکان ها را به روشی منحصر به فرد مدل می کنند. بنابراین، در شمال و غرب اسکاتلند، زیستگاه ها دایره ای شکل هستند در حالی که در جنوب مستطیل هستند. در پیتکارمیک، خانه ای بلند با گوشه های گرد به پیکت ها نسبت داده می شود. به طور مشابه، مصالح ساختمانی، مانند چوب، بلال، ذغال سنگ نارس، کاه، چمن یا سنگ معمولاً از محیط اطراف استخراج می شوند. این سازه‌ها که مزارع کشاورزی، معیشتی و دامداری و حتی معادن را تشکیل می‌دهند، احتمالاً در طول قرن‌های بعد نیز مشابه باقی مانده‌اند. با وجود بسیاری از سوء تفاهم های کنونی، باستان شناسی راه های جدیدی را برای تفسیر باز کرده است.

قلعه برای محافظت از خود

در طول قرون وسطی اولیه (حدود 5 تا 9 قرن)، سه نوع اصلی معماری در پیکتلند شناسایی شد: تپه‌ها (شکل 1)، بر روی تپه‌ها، قلعه‌های ساحلی ، واقع در امتداد سواحل، و قلعه‌های حلقه‌ای، استحکامات مدور کوچک. ساخته شده از خاک یا سنگ به این می‌توان ساختارهای زیستگاهی دیگری را اضافه کرد که در ایرلند و بریتانیای کبیر متعدد هستند، مانند کرانوگ‌ها (شکل 1)، جزایر ساخته‌شده روی باتلاق‌ها یا دریاچه‌ها، و بروش‌ها ، خانه‌های مستحکم که برج‌های گرد بر آن‌ها غالب است. برخی از این سازه ها که مربوط به عصر آهن (بعدها در جزیره بریتانیا) هستند، هنوز در قرون وسطی مورد استفاده قرار می گیرند.

شکل 1: بازسازی کرانوگ (منبع: ویکی پدیا)

ما تکامل استحکامات را مشاهده می کنیم: بین قرن 5 و 6 محوطه ها کوچک هستند در حالی که بین قرن 7 و 8 آنها بزرگتر و دقیق تر هستند. این به ما سرنخ هایی در مورد تکامل جوامع پس از روم می دهد: محققان فرضیه های جالبی را در مورد تکامل سکونتگاه شمالی مطرح کردند. آنها 2 مرحله را متمایز می کنند: مرحله روستایی که طی آن جوامع در قلمرو پراکنده می شوند (“جمهوری های کشاورز”) سپس مرحله ای که در آن جوامع با هم گروه می شوند و ساختارهای بزرگتر و سازمان یافته تری را تشکیل می دهند (“پیش شهری” یا “مرکز مکان” ”). این گروه‌بندی‌های دفاعی با ورود مهاجمان، به ویژه رومی‌ها و سپس وایکینگ‌ها، ایجاد می‌شوند.

تپه کوه Tap O’Noth of Rhynie (نگاه کنید به تصویر ارائه مقاله (منبع دانشگاه آبردین) و اطراف آن امکان بازنویسی تاریخ پیکت ها را فراهم کرده است و ممکن است بتواند دانشمندان را در مورد این پدیده های سکونتگاهی روشن کند. ما نگاهی اجمالی به جنبه های مختلف زندگی جوامع می اندازیم: زیستگاه و سازمان کلی آن، هنر و صنعت آن و همچنین شیوه های تشییع جنازه آن.

رینی، محل قدرت

شکل 2: ساختارهایی که به لطف Lidar (منبع دانشگاه آبردین) قابل مشاهده هستند.

مکان کوه تپ اونوث، در نزدیکی روستای راینی (آبردین شایر)، ثابت کرد که جهان پیکتی بسیار ساختارمندتر از آن چیزی است که ما فکر می کردیم. در واقع، این تپه مستحکم بزرگترین و تنها شهر پیکتی است که تا به امروز شناسایی شده است (21 هکتار). قبل از کاوش‌های سال 2011، محققان معتقد بودند که زیستگاه‌هایی با این وسعت… تا قرن دوازدهم وجود نداشت! احتمالاً از قرن سوم اشغال شده است و عمدتاً بین قرن های پنجم تا ششم با نزدیک به 800 کلبه در اوج خود (شکل 2)، یعنی حدود 4000 نفر جمعیت داشته است! دومی در کوه و همچنین در دره توزیع شد. ساختمان بزرگی بر روی کوه شناسایی شده است و حضور نخبگان را آشکار می کند، این “محل اقامت سلطنتی” یا “اصلی” می تواند اولین نشانه های سلطنت پیکتی ها و سپس رهایی کامل را تشکیل دهد. این دره از تعداد زیادی کلبه تشکیل شده است که توسط ساکنان ساده‌تر اشغال شده‌اند، اما به نظر می‌رسد که فعالیت‌های تجاری غنی در آن‌ها وجود دارد. کشف متالورژی سطح بالا، محصولات لوکس و وارداتی مانند مهره های کهربا (شرق انگلستان)، ظروف شیشه ای (غرب فرانسه) و البته شراب مدیترانه ای گواه یک سازمان اجتماعی ساختاریافته است.
Rhynie خانه دو استحکامات متمایز است: یک ساختار سنگی واقع در کوه Tap O’Noth و یک سکونتگاه واقع در بالادست. قدمت این قلعه به عصر آهن بازمی‌گردد و تصور می‌شود که مورد استفاده مجدد قرار می‌گیرد، در حالی که ساختارهای دره منشأ پیکتی دارند، نه پیش‌تاریخی که محققان تصور می‌کردند. این قلعه در کوه تپ اونوث شگفتی‌هایی را آشکار کرده است: سنگ‌های دیوارها به هم جوش خورده‌اند، یعنی فرآیند شیشه‌ای شدن روی آن‌ها انجام شده است تا مقاومت بیشتری داشته باشند. چگونه توانستند این همه گرما تولید کنند؟ باستان شناسان بر این باورند که دیوارها به سادگی با چوب بسته شده و سپس به آتش کشیده شده است. حفاری‌ها در دره مجموعه‌ای از محوطه‌های مهم را نشان داد که از سه ساختمان محافظت می‌کردند: فاز اول (400 پس از میلاد) که با دو محوطه بزرگ داخلی و خارجی مشخص می‌شود، و فاز دوم (500-550) که توسط یک محفظه منفرد پیچیده و محصور مشخص شده است.

علاوه بر این، یک پدیده استثنایی، این محوطه ها با یک سنگ پیکتی که هنوز در محل اصلی خود قرار دارد، مرتبط است که می توانست در مقابل یک ورودی مستحکم قرار گیرد. علاوه بر این، توجه داشته باشید که غلظت سنگ های ایستاده در اطراف Rhynie با 8 سنگ شناخته شده، همه از کلاس 1، بزرگترین در منطقه است. دو ستون تخیل را عمیقاً نشان می دهند: “Rhynie Man” (شکل 3)، یک جنگجو با ظاهر نسبتاً تهاجمی، حداقل با دندان های کاملاً تیز، و Rhynie 3، یک جنگجوی نسبتاً خیرخواه. آیا آنها در منظره روبروی یکدیگر قرار گرفتند؟ آیا ترکیب این استلاها معنایی دارد؟

شکل 3: Rhynie Man: جنگجو رو به راست و تبر در دست دارد (منبع: Canmore)

نتیجه

سؤالات بسیاری باقی می‌ماند، با این حال این تپه که در یک مکان استراتژیک قرار دارد، مرکز قدرت محلی بود که به روی جهان خارج باز بود و با مناطق دور و نزدیک تجارت می‌کرد. (یا با غارت آنها…). سازمان فضایی، تجارت در مقیاس بزرگ، صنعت با کیفیت و همچنین مجموعه ای از محوطه ها و سنگ های تراشیده شده، سلسله مراتب این جامعه را برجسته می کند. حتی اگر محققین از عملکرد آن بی اطلاع باشند، بسیار حاضر است و مطمئناً در منشأ شکل گیری پادشاهی های پیکتی است.

کتابشناسی – فهرست کتب:

– JGP FRIELL، WG WATSON، مطالعات پیکتیش: سکونت، تدفین و هنر در عصر تاریک بریتانیای شمالی ، 1984، انتشارات BAR، ص 216.

– Frédéric KURZAWA، The Picts: در اصل اهل اسکاتلند است. یوران، 2018.

– استفان لبک. تاریخ جزایر بریتانیا. PUF، 2013، ص976.

– در مقابلکاتالوگ کانمور، از ثبت ملی محیط تاریخی : https://canmore.org.uk/

/ https://www.historicenvironment.scot/

– کریستی نیل، هرولد HAJNALKA، سکونتگاه مستحکم در اروپای قرون وسطی اولیه: جوامع دفاع شده از قرن 8 تا 10. Oxbowbooks، 2016.

– گوردون نوبل[et al.] ، بین ماقبل تاریخ و تاریخ: تشخیص باستان شناسی تغییرات اجتماعی در میان عکس ها, انتشارات باستان، 1392.

– گوردون نوبل، مگان گوندک، با هم به عنوان یکی: منظره سنگ های نماد در راینی، آبردین شایر، در S. DRISCOLL، J. GEDDES، M.HALL (ویراستار)، پیشرفت Pictish: مطالعات جدید در مورد شمال بریتانیا در میانه سنین (ویرایش شمال جهان؛ جلد 50)، ناشران آکادمیک بریل ، 2011.

– ایان رالستون، قلعه های تپه ای پیکتلند از زمان «مشکل پیکت ها»، موزه گروم هاوس، 2004.

– Léia SANTACROCE، “ این محوطه مستحکم در آبردین‌شایر یکی از بزرگترین مستعمرات پیکتیش‌ها را که تا به حال در اسکاتلند کشف شده است ، در خود جای داده است “ ، Geo، منتشر شده در 2020/05/15، به‌روزرسانی در 2020/06/17، در تاریخ 2020/06/27 مورد بررسی قرار گرفت.

آدرس اینترنتی: https://www.geo.fr/histoire/cette-colline-fortifiee-dans-laberdeenshire-est-lun-des-plus-grands-edifices-pictes-jamais-decouvertes-en-ecosse-200689

سیتوگرافی:

– REAP (پروژه باستان شناسی محیط Rhynie)، مشاوره در 07/10/2020

آدرس اینترنتی: https://reaparch.blogspot.com/

– وبلاگ باستان شناسی NOSAS: کتی مکلور, Rhynie Excavations فصل 4 (2016) [en ligne], منتشر شده 2016, آدرس اینترنتی: https://nosasblog.wordpress.com/2016/12/04/rhynie-season-4

– دانشگاه آبردین، تصویر شمالیس پروژه: آلیس واترسون, Rhynie – یک تحقیق باستان شناسی, منتشر شده در سال 2017، مشاوره در 02/07/2020، آدرس اینترنتی: https://www.abdn.ac.uk/geosciences/departments/archaeology/the-northern-picts-project-259.php