The Lindisfarne Gospels – บทสุดท้าย – เนื้อหาเกี่ยวกับพิธีกรรมและภาพพิมพ์

บทความก่อนหน้านี้ใน อารยธรรมโบราณ มี เนื้อหาเกี่ยวกับภาพรวมของพระวรสารลินดิส ฟา ร์นและ อิทธิพล โวหารหลักที่ส่งผลต่อการพัฒนา

ในบทความนี้ ผมขอเชิญคุณค้นพบเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้: เนื้อหาเกี่ยวกับ พิธีกรรมและวรรณกรรม แต่ยังรวมถึงศิลปะภาพพิมพ์ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของหนังสือด้วย

The Novum Opus

เป็นส่วนหนึ่งของคำนำ Novum Opus หรือ “งานใหม่” เรียกอีกอย่างว่า “วัสดุเตรียมการ” เป็นจดหมายแนะนำตัวที่อธิบายปัญหาที่นักบุญเจอโรมประสบในการถอดความข้อความจากภาษาต่างๆ และดึง “ความจริง” ในภาษาละตินที่ดีออกจากพวกเขา เป็นคู่มือผู้ใช้สำหรับการใช้งานตารางความสอดคล้องซึ่งยังให้ลำดับที่พระวรสารต้องปรากฏ งานนี้สอดคล้องกับแนวคิดของ Maiestas Domini : โครงสร้างและระเบียบที่เข้มงวดต้องมีส่วนช่วยในการถ่ายทอดความสมบูรณ์แบบของพระเจ้าโดยด้านล่างและแบบฟอร์ม

ในฐานะองค์ประกอบที่เป็นสิทธิ์ของตนเอง Novum Opus มีหน้าพรมของตัวเองและอักษรตัวพิมพ์ใหญ่เริ่มต้นที่ตอนต้นของจดหมาย Folio 2v (รูปที่ 1) นำเสนอหน้าพรมเบื้องต้นที่ประดับด้วยไม้กางเขนคริสเตียนที่ตกแต่งอย่างหรูหรา ฉันแนะนำคุณถึง บทความบนหน้าพรม : บทคัดย่อทำให้ผู้อ่านอยู่ในสภาวะของการตื่นขึ้นทางจิตวิญญาณโดยการไตร่ตรองการสอดประสานและการทวีคูณของรายละเอียด งานเรขาคณิตหมายถึงลวดลายของแซกซอน cloisonné ดังที่พบในวัตถุในคลังสมบัติ Sutton-Hoo รอบแกนกลางเป็นรูปนก ระบุได้ด้วยปีกและกรงเล็บ ทางแยกของขาและสัตว์ทำให้นึกถึง Staffordshire Hoard หน้าพรมนี้แนะนำงานจึงเชิญชวนเราเข้าสู่การอธิษฐาน ไม้กางเขนมองเห็นได้และขีดเส้นใต้ด้วยเส้นขอบสีน้ำเงินอมเทาบางๆ และองค์ประกอบที่อุดมสมบูรณ์เป็นข้ออ้างที่จะทำให้มองไม่เห็น องค์ประกอบส่วนใหญ่สร้างขึ้นโดยใช้เส้น การประสาน และรูปแบบหลัก นอตสามารถมองเห็นได้ที่มุมทั้งสี่ โทนสีส่วนใหญ่เป็นสีทองและสีม่วง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของตัวเลือกในทั้งสองกรณี ไม่ว่าจะต้องการหรือไม่ก็ตาม เพราะมันสื่อถึงความรู้สึกของความมั่งคั่งและอำนาจ

ตรงข้าม folio 3 แนะนำตัวอักษรด้วยตัวย่อที่เป็นตัวพิมพ์ใหญ่ “N” และ “O” ของ “Novum” “N” และ “O” มีความโดดเด่น: ด้านซ้าย -ก้านตัวอักษร- ของ “N” มี ปม เริ่มต้น มันเป็นโพรงในความยาว มีนกจำนวนมากที่จำได้โดยจะงอยปาก กรงเล็บ และขนนก (นกกาน้ำ มีอยู่มากบนเกาะศักดิ์สิทธิ์! คานประตูของ “N” ประกอบขึ้นจากลวดลายวงกลมขดสองรูป ซึ่งใกล้เคียงกับสัญลักษณ์ของเซลติกอย่างมีสไตล์ (ฉันหมายถึง Staffordshire Moorlands Pan) ส่วน “O” จะล้อมรอบจุดศูนย์กลางที่วาดทุกอย่างรอบตัวด้วยการเคลื่อนไหวแบบไดนามิก มันชวนให้นึกถึงการออกแบบของโล่ Battersea อยู่ในโฟลิโอ 5v. ที่เราพบบรรทัดฐานมังกรเรียวที่กระตุ้นร่างของเซลติก carnyx (ดู บทความเกี่ยวกับ อิทธิพล )

จดหมายทั้งฉบับตั้งค่าเป็นแบบกึ่งกึ่งอัันเชีย สลับกับเงาของ Aldred ในตัวพิมพ์เล็กแองโกล-แซกซอน

บทความใน Ancient Civilizations on the Table of Canons – หรือ table of concordance – ทำให้เราเข้าใจว่าเครื่องมือนี้ทำงานอย่างไร เป็นคู่มือการสอนแบบหนึ่งที่ช่วยให้เข้าใจพระกิตติคุณเป็นอย่างดีเพื่อส่งต่อที่ดี มันสร้างสะพานเชื่อมระหว่างเรื่องราวต่างๆ

บรรดาหน้าของลินดิสฟาร์นนำเสนอหน้าที่มีสไตล์สิบหกหน้า (ยกโฟลิโอ 10r ถึง 17v) พวกเขามีความพิเศษในการใช้เกมอาร์เคดเป็นครั้งแรก: นี่คือนวัตกรรมเฉพาะสำหรับลินดิสฟาร์น การตกแต่งได้รับแรงบันดาลใจจากสถาปัตยกรรมทางศาสนา เสาและเมืองหลวงล้อมรอบด้วยซุ้มประตูครึ่งวงกลม ตามแบบฉบับของสถาปัตยกรรมโรมาเนสก์ องค์ประกอบในโพรงช่วยให้เติมโดยพื้นที่ราบโพลีโครมสลับสีแดง, บลูส์, สีเทาและการเพิ่มลวดลายสัตว์ทุกชนิด (ลา, ม้า, กระต่าย, นก … ) และเรขาคณิต (ลวดลายสำคัญ, พัวพัน … ).

โต๊ะที่ Lindisfarne ไม่เหมือนกับโต๊ะใน Book of Kells ที่โปร่งสบาย การเติมมีจำนวนจำกัดและไม่ได้เติมทุกพื้นผิว ช่องว่าง ช่องว่าง มุม ว่างและให้ความรู้สึกถึงความละเอียดอ่อนและความเบาทั้งหมด ช่วยเพิ่มความลื่นไหล การเขียนที่สมดุลและกลมกลืนกัน

ภาพเหมือน

พระกิตติคุณแต่ละเล่มเขียนตามลำดับที่กำหนดไว้ในบทประพันธ์ของ Novum ข้อความสี่ฉบับที่เขียนแบบกึ่ง uncial เกี่ยวกับชีวิตของพระคริสต์แต่ละฉบับโดยผู้ประกาศข่าวประเสริฐแต่ละคนนำหน้าด้วยคำนำแล้วจึงเปิดเฉพาะ แต่เพื่อที่จะค้นหาจุดยืนของตัวเองในข้อความและเพื่อเติมชีวิตชีวาให้กับส่วนรวม พระกิตติคุณแต่ละเล่มนำหน้าด้วยภาพเหมือน

ภาพเต็มหน้า สว่างไสว และมีสไตล์ ภาพแต่ละภาพแสดงถึงผู้เผยแพร่ศาสนาพร้อมด้วยองค์ประกอบกราฟิกเชิงสัญลักษณ์ (วัว นกอินทรี ฯลฯ) ชุดของสัญลักษณ์ทั้งสี่นี้เรียกว่าเตตระมอร์ฟ พวกเขาตอบสนองต่อรสนิยมที่โดดเด่นของแองโกลแซกซอนสำหรับสัญลักษณ์ที่แสดงออกรวมถึงในงานศิลปะ

ตามที่ท่านท่านเบดกล่าว ผู้ประกาศแต่ละคนมีแง่มุมของพระคริสต์ เกี่ยวกับพระคัมภีร์และบทบาทของตนเองที่เล่นในพินัยกรรม แมทธิวเป็นผู้ชาย ซึ่งเป็นตัวแทนของธรรมชาติมนุษย์ของพระคริสต์ มาระโกเป็นสิงโตที่เป็นสัญลักษณ์ของพระคริสต์ที่มีชัยเหนือการฟื้นคืนพระชนม์และชีวิตนิรันดร์ ลูกาเป็นลูกวัวหรือโค เหยื่อจากการถูกตรึงบนไม้กางเขน สัตว์เหล่านี้มีมิติศักดิ์สิทธิ์ในตัวเอง เช่นเดียวกับลวดลาย Pictish (เปรียบเทียบ Burghead Bull) ในขณะที่ภาพเหมือนย่อของ Matthieu มาร์คและลุคเป็นตัวแทนของพวกเขาในงานเขียนของพวกเขา จอห์นพร้อมกับนกอินทรีนั้นแยกจากกัน เป็นสัญลักษณ์ของระดับความสูงและการไตร่ตรองที่สูงสุดของท้องฟ้า นกอินทรีหันหน้าไปทางดวงอาทิตย์เมื่อเผชิญกับพระเจ้า ในทำนองเดียวกัน ฌองมองตรงไปยังผู้อ่านขณะถือกระดาษ parchment นอกจากนี้ยังเป็นสัญลักษณ์ของความเยาว์วัยและการฟื้นคืนชีพอีกด้วย ทัศนคติที่หน้าผากทำให้มีตำแหน่งเฉพาะ

แต่ละคนเป็นตัวแทนของธรรมชาติคู่ของพระคริสต์: มาระโกและยอห์นถูกพรรณนาว่าเป็นชายหนุ่มซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของธรรมชาติอันศักดิ์สิทธิ์และเป็นอมตะของพระคริสต์ แมทธิวและลุคมีอายุมากกว่าและมีเครา มีอิทธิพลมากกว่าแบบไบแซนไทน์ พวกเขาเป็นตัวแทนของธรรมชาติมรรตัยของพระคริสต์ ภาพบุคคลทั้งสี่ประกอบขึ้นในลักษณะเดียวกัน: กรอบสี่เหลี่ยมที่มีเส้นสีที่แยกออกจากโลกที่ไม่ใช่ของมนุษย์ มีโหนดเรขาคณิตอย่างง่ายที่แต่ละมุม ภาพบุคคลสองภาพมีพื้นหลังสีอ่อนแต่ไม่มีการเติมหรือโอเวอร์เลย์เพื่อการตกแต่งที่ฟุ่มเฟือย สิ่งนี้ทำให้หนังสือเล่มนี้มีความรู้สึกเบา การตกแต่งที่นั่งนั้นเรียบง่ายและเหมือนกันทุกประการ: วงกลมขนาดเล็กและจุด สีที่เป็นของแข็งโมโนโครม ข้อความเป็นสิ่งสำคัญ คุ้มค่า ตรงไปตรงมา ส่วนตารางศีลหรือเนื้อความที่แสดงเครื่องประดับเพียงเล็กน้อย คำสองสามคำชี้แจงเนื้อหา เช่น ชื่อจริงของนักบุญหรือความคิดเห็น (“ imago leonis ” สำหรับ “รูปสิงโต”) สร้างขึ้นโดยไม่มีการผ่อนปรนหรือผลกระทบของความลึก เส้นที่เป็นส่วนประกอบของสัตว์เหล่านี้ชวนให้นึกถึงสัตว์ที่ปรากฏบนหินยืนของ Pictish (cf. Burghead Bull)

เมื่อนั่งแล้ว วางเท้าบนเก้าอี้ ธรรมิกชนเขียนแทนด้วยลายมือ เป็นรูปคาลามุสในมือ ยกเว้นจีนที่นำเสนอม้วน ลินดิสฟาร์นเป็นกรณีพิเศษในแง่นี้ ผลงานจำนวนมากในช่วงเวลาเดียวกันแสดงถึงตัวละครศักดิ์สิทธิ์ที่เผชิญอยู่ ที่นี่เป็นอิทธิพลของโรมันในการรักษาตัวแทน ตัวละครแต่ละตัวถูกเสริมด้วยสัญลักษณ์ของมัน ซึ่งค่อนข้างสมจริงเมื่อเทียบกับตัวเลขโวหารที่เป็นนามธรรมในหนังสือ แมทธิวมีความพิเศษตรงที่นอกจากนางฟ้าแล้ว ผู้ชายที่ซ่อนตัวอยู่หลังม่านและศีรษะก็ปรากฏขึ้น นี่เป็นอิทธิพลโดยตรงของ Codex Amiatinus เพราะภาพเหมือนของผู้เผยพระวจนะ Ezra – หรือ Esdras- ในนั้นอยู่ในท่าทางเดียวกันกับนักบุญลินดิสฟาร์น แต่ไม่ได้อยู่ในรูปแบบ: หากเสื้อผ้าที่มีสีสันสดใสห่อด้วยผ้าม่านแบบโรมันการใช้เส้นที่สะอาดในการฟักผ้าจะเป็นคุณลักษณะที่โดดเดี่ยวมากขึ้น

หน้าพรมที่สำคัญ

มีหน้าปูพรมห้าหน้าในพระวรสารของลินดิสฟาร์น: หน้าหนึ่งสำหรับ Novum Opus และอีกหนึ่งหน้าสำหรับ Evangelist ตรงข้ามกับ “ Incipit ” (หรือ “คำแรก”) ของพระกิตติคุณแต่ละเล่ม หน้าพรมมีจุดประสงค์เพื่อนำการอธิษฐานเข้าสู่โลกฝ่ายวิญญาณ การจ้องมองเริ่มจากมุมเพื่อเข้าสู่รูปแบบเต็มหน้า มีขอบเขต และมีกรอบ จากทั่วๆ ไปจนค่อยๆ เข้าสู่รายละเอียดที่ละเอียดยิ่งขึ้น การจ้องมองตามจังหวะที่กำหนดโดยสัตว์ที่อยู่ตรงกลาง วิญญาณที่เคลื่อนไหวได้ของธรรมชาติ และเส้นไหมของเส้นด้าย และเวลากระตุ้นที่เกี่ยวพันกัน ความไม่มีที่สิ้นสุดและการแตกร้าว .

เราพบสัญลักษณ์คริสเตียนของไม้กางเขนของพระคริสต์ มันกำหนดตัวเองในหน้าของ Novum Opus และ Matthew ( เช่นในส่วนแรกของหนังสือ) มีลักษณะเป็นลาติน ยาว มีความชัดเจนและโดดเด่นเมื่อรวมเข้าด้วยกันทั้งหมด แต่ถ้าหน้าพรมอื่น ๆ ทำให้เกิดไม้กางเขนเสมอสิ่ง นี้จะจางหายไปต่อหน้าลวดลายอื่น ๆ : มันเป็นไม้กางเขนกรีกในจอห์นมันถูกซ่อนอยู่ในบรรทัดฐานชาวแซกซอนในมาร์กและแทนที่ด้วยม้วนเซลติกในลุคอย่างสมบูรณ์

เราพบว่าการสอดประสานกันในทุกมิติเป็นส่วนใหญ่: ความกว้าง ความยาว และความลึก รูปแบบต่างๆ มากมายถูกห่อหุ้มด้วยจุดศูนย์กลาง ไดนามิกแบบสากล โดยแบ่งเป็นชั้นๆ แบบนามธรรม และดูมีชีวิตชีวาและมีชีวิตชีวา เพื่อนซี้ที่ร่าเริงและเต็มไปด้วยชีวิตชีวาที่ดูเหมือนจะชวนให้นึกถึงความเป็นจริงอีกอย่างหนึ่ง

ละสายตาไป หมกมุ่นอยู่กับสมาธิและสมาธิ หากใช้ลวดลายลวดลายก็ไม่ใช่เพียงเพื่อความสวยงามเท่านั้น อันที่จริงแล้ว รูปแบบวงกลม, ตรีเคล, มันดาลา, เขาวงกต, ริบบิ้นที่ไม่มีที่สิ้นสุด… ไม่ว่าอารยธรรมใด ช่วงเวลาที่พวกมันถูกค้นพบ ล้วนเป็นสัญลักษณ์ที่ลึกซึ้ง พวกเขาติดตามมนุษยชาติในการค้นหาเชิงเลื่อนลอยสำหรับสัญลักษณ์ กาลเวลา สิ่งศักดิ์สิทธิ์…

การเคลื่อนไหวแบบไดนามิกไปสู่ภายใน ศูนย์กลาง (แนวคิดพื้นฐานในจักรวาลเซลติก) ไปสู่ “ปม” ตรงกลาง การข้ามและรอยแยกแสดงถึงเส้นทางคดเคี้ยวที่ทรมานของชีวิต “ผืนผ้าสากล” อันยิ่งใหญ่ ซึ่งปักด้วยพลังลึกลับ มันเชื้อเชิญให้เราใช้เส้นทางสู่พระเจ้า แต่ยังมุ่งสู่ตัวเราด้วยในการเดินทางเริ่มต้น พวกเขาอ้างถึง Celtic, Pictish motifs… of the key, the swastika, the triskel. สีและลวดลายที่ใช้ในหน้าพรมของ Novum Opus มีความคล้ายคลึงกับลวดลายของงานเหล็กที่พบในกำไลชิ้นใดชิ้นหนึ่งจากสมบัติของ Sutton Hoo อันนี้ใช้สีและลวดลายเดียวกันใน cloisonné

หน้าพรมตามด้วยหน้าเกริ่นนำที่ประดับด้วยอักษรตัวพิมพ์ใหญ่ที่ตกแต่งอย่างหรูหราเป็น จุดเริ่มต้น (“คำแรก”) พวกเขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของพระกิตติคุณแต่แสดงความคิดเห็นในข้อความ พวกเขาจะตามด้วยหน้ากึ่ง uncial สองสามหน้า อักษรตัวพิมพ์ใหญ่เริ่มต้นนี้เป็นข้ออ้างในการแนะนำสีที่สดใส แสง และช่วยให้เพเกินตัวหนาที่ช่วยเสริมข้อความ ตัวอักษรเช่น “o” อนุญาตให้มีรูปแบบโค้งมน การเติมสัตว์หรือเรขาคณิต รูปแบบที่สำคัญ เส้นประ ก้านของตัวอักษร เช่น “M” ของ Matthieu และ Marc ช่วยให้มีลวดลายรูปสัตว์ที่เพรียวบาง

พระกิตติคุณของมัทธิว

คำแรกของพระกิตติคุณแต่ละข้อเป็นข้ออ้างในการเปิดด้วยอักษรตัวพิมพ์ใหญ่ที่ส่องสว่างในตอนต้น ซึ่งลดขนาดลงตามลำดับของตัวหนังสือเอง พระวรสารลินดิสฟาร์นมีลักษณะพิเศษในการนำเสนอหน้าเปิดเบื้องต้นสองหน้าสำหรับนักบุญแมทธิว: ” ลิเบ ร์” จากนั้น ” ชี-โร-ไอ โอตา” ที่มีชื่อเสียง

ประการแรก พระกิตติคุณเริ่มต้นด้วยคำภาษาละติน: “ Liber generationis iesu christi ” (“หนังสือแห่งยุคของพระเยซูคริสต์”) ใช้ “L”, “i” และ “B” สำหรับการส่องสว่างหลัก เราพบว่ามีคำศัพท์ประดับประดาแบบดั้งเดิม: การพันกันของนก เส้นเรขาคณิต เส้นประที่มีตะกั่วสีแดง รูปงู ขด นอต ไตรสเกล และการเคลื่อนไหวที่มีศูนย์กลางอื่นๆ ตัวเลข Zoomorphic และรูปทรงเรขาคณิตนั้นมาพร้อมกับการเคลื่อนไหวของตัวอักษรอย่างแท้จริง คำที่เหลือ ( -er ) ไม่มีรูปแบบใด ๆ เหมือนกับการขีดเส้นใต้การส่องสว่าง ไม่ต้องสงสัยเลยว่า “ Liber ” เป็นหน้าเปิดทั้งสี่ที่สมดุลที่สุด

หน้า Chi-Rho-iota เป็นหน้าที่น่าตื่นเต้นที่สุด การอ้างอิงถึงตัวอักษร Chi (แสดงโดย X), Rho (แสดงโดย P) และ Iota (แสดงโดย I) ตัวอักษรย่อที่ใช้เพื่อสร้างชื่อของพระคริสต์ในภาษากรีกและเรียกอีกอย่างว่า CHRIST . หน้านี้เปิดขึ้นด้วยคำเหล่านี้: “ Christi autem generatio sic erat ” หรือ “พระคริสต์เสด็จมาในโลกแบบนี้” มันเริ่มต้นเรื่องราวของการประสูติของพระคริสต์ แต่ความสนใจส่วนใหญ่มาจากลวดลายการตกแต่งและการเติมของ chi-rho ที่โดดเด่นเป็นพิเศษ ลวดลายการตกแต่งนั้นใช้องค์ประกอบเดียวกันกับการเดิมพันทั่วโลก แต่มีองค์ประกอบที่อุดมสมบูรณ์กว่ามาก “X” เต็มไปด้วยองค์ประกอบ Zoomorphic ส่วน “R” และ “i” ที่มีองค์ประกอบทางเรขาคณิตของทุกรูปร่าง และทั้งคู่ตอบสนองซึ่งกันและกันอย่างกลมกลืน รวมถึงสีด้วย อีกครั้ง คำที่เหลือ ( -autem ) ไม่มีรูปแบบใด ๆ ราวกับว่าจะเน้นย้ำถึงความสำคัญของ Christi ในทางตรงกันข้าม

พระวรสารของมาระโก

“Initium Evangeii Iesu Christi, Filii Dei. Sicut scriptum est ใน Esaia ศาสดา” หรือ “จุดเริ่มต้นของพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระเจ้า ตามที่ได้เขียนไว้ในศาสดาพยากรณ์”

พระกิตติคุณของมาระโกใช้ตัวอักษร “IN” เดียวกันกับยอห์น แต่มีความสงบเสงี่ยมมากกว่า ด้วยรูปแบบหรือกล่องน้อยลงที่เต็มไปด้วยเครื่องประดับในขณะที่ยังคงคำศัพท์โวหารเหมือนเดิม

การวิจัยเน้นที่จุดตะกั่วสีแดง โดยเฉพาะในรูปสัตว์ อย่างไรก็ตาม เราสังเกตอักษรตัวใหญ่และชื่อย่อที่น่าทึ่งสำหรับ Marc เป็นคำแรกของจดหมายแนะนำตัว ตัว “M” ดูเหมือนสวมมงกุฎ และชื่อแรกทั้งหมดเป็นบทสรุปของลวดลายการตกแต่งทั้งหมด: พื้นหลังจุดตะกั่วจุดสีแดง ลวดลายมนที่เหมือนกับของโล่ Battersea การทับซ้อนกันของเซลติก และ cloisonné ใน “A”

พระวรสารของลูกา

หน้าเกริ่นนำของลุคเรียกว่า “ Quoniam quidem ” (f 139r) และมาจากภาษาละตินว่า “ Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem ” (“ตามที่หลายคนถือไว้เพื่อจัดระเบียบตัวเอง”)

คำศัพท์เกี่ยวกับสีและสัญลักษณ์เหมือนกัน: นก รูปแบบการหมุน ส่วนใหญ่มักจะเป็นเส้นโค้ง ในเฉดสีแดงและน้ำเงิน “ Quo ” สว่างแต่ “- niam ” ไม่มีลวดลายใดๆ อย่างมีสไตล์ เป็นเอฟเฟกต์ที่สามารถอธิบายได้ว่า “สนุกสนาน” ที่สุด เอฟเฟกต์เสริมด้วยส่วนตกแต่งด้านซ้ายสุดสุด

ด้ามยาวของตัว “q” ทางด้านซ้ายของหน้านั้นเต็มไปด้วย triskels, spirals ลวดลายศูนย์กลางที่เป็นวงกลมดูเหมือนจะนำสิ่งทั้งหมดมารวมกันเป็นการเต้นรำที่มีศูนย์กลาง โครงร่างวงกลมด้านบนเต็มไปด้วยนกและสุนัขพันกัน

ตัว “U” เกิดจากสุนัขสองตัวที่พันกัน ดังนั้นจึงเป็นบรรทัดฐานที่สัมพันธ์กันทางโลกและเชิงเปรียบเทียบมากกว่า ในทางตรงกันข้าม “O” แสดงการเติมเรขาคณิตที่ตกแต่งด้วยสี่เหลี่ยม – เหมือนกันกับโคลซอนเนของสร้อยข้อมือ Sutton Hoo- และเป็นนามธรรมมากขึ้น ทั้งสองต่อต้านอย่างมีสติหรือไม่?

องค์ประกอบการตกแต่งที่โดดเด่นอีกประการหนึ่ง: ที่ขอบด้านซ้ายมีขอบที่เต็มไปด้วยนกที่พันกัน หันหน้าไปทางขวามือ เป็นเส้นขอบของแมวตัวหนึ่งที่มีลำตัวสีม่วง ก้มหน้าลงและยกกรงเล็บขึ้น ทฤษฎีหนึ่งคือนกเหล่านี้เรียกว่าอาหารของแมว และถ้าดูดีๆ ก็พร้อมจะกระโจนเข้าหากรงทางด้านซ้าย เต็มไปด้วยนก! แมวเป็นพยุหะในอารามยุคกลางและเป็นสหายของพระ พวกเขาเป็นข้ออ้างชั่วขณะพอ ๆ กับการตกแต่ง

พระกิตติคุณของยอห์น

จุดเริ่มต้นของพระกิตติคุณของยอห์นคือ apotheosis ชนิดหนึ่งซึ่งตอบสนองต่อหน้าพรมที่อุดมสมบูรณ์

“ในตอนแรกคือพระคำ และพระวจนะอยู่กับพระเจ้า และพระคำคือพระเจ้า”, “ ในหลักการ erat verbum ” รูปแบบเซลติกที่เชื่อมต่อกันแบบศูนย์กลาง รูปแบบทางเรขาคณิตที่ขีดเส้นใต้ด้วยสีดำ รูปแบบซูมอร์ฟิค: สุนัข กระต่าย นก… กรงเล็บ ปีก ปากอ้าที่ดูเหมือนจะต้องการกลืนกินรูปแบบเรขาคณิตในการต่อสู้ทางโลกกับจิตวิญญาณ… เป็นสิ่งที่เรียกได้ว่าเคร่งขรึมที่สุด

ทางด้านขวามีการเผชิญหน้าของการอุดฟันสองประเภท: Zoomorphic ที่มีโทนสีอ่อนที่ด้านหนึ่งและเรขาคณิตที่มีโทนสีเข้มที่อีกด้านหนึ่งซึ่งให้เอฟเฟกต์การบรรเทาที่แยบยล

ลักษณะเฉพาะที่พิเศษอีกอย่างหนึ่งคือ ใบหน้าของมนุษย์ปรากฏในตัวอักษร เขาเป็นคนเดียวที่ริเริ่มที่จะมีบรรทัดฐานนี้ ตาจับจ้องไปที่ผู้อ่าน มุ่ยริมฝีปากของเขาอย่างรุนแรงเป็นพิเศษ ตัวเลขนี้ดูเหมือนจะเป็นคำเตือนที่มืดมนในข้อความที่เน้นสีดำ นอกจากนี้ยังเป็นเพียงรูปแบบเดียวที่มีลวดลายม้าลายซึ่งทำจากเส้นแตกเหมือนสายฟ้าที่ให้ความรู้สึกตึงเครียด ข้อความของพระกิตติคุณลงท้ายด้วย colophon – ฉันแนะนำคุณในส่วนที่ผู้เขียนสำหรับคำอธิบายขององค์ประกอบนี้

สุดท้าย ให้สังเกตจดหมายแนะนำตัวใน folio 208r มีอักษรย่อที่สวยงามสองตัว (รวมถึงรูปแบบคีย์ที่โดดเด่น) แต่เหนือสิ่งอื่นใด หน้านี้เป็นเพียงหน้าเดียวในข้อความทั้งหมด ซึ่งมีลักษณะเฉพาะของการไม่มี “ความลำบาก” เพิ่มเติมจากความเงางามมากเกินไป – คำบรรยายเป็นภาษาอังกฤษเพื่อแปลข้อความภาษาละติน – ในส่วนของ Aldred มันแสดงให้เห็นข้อความในกึ่ง uncial บริสุทธิ์ตามที่ปรากฏในพระวรสารทั้งหมด หน้านี้เผยให้เห็นความเรียบง่ายที่สมบูรณ์แบบของทั้งหมดและความเชี่ยวชาญในการเขียน ความกลมกลืนของตัวอักษร

กำหนดการเดินทางและการผจญภัยของพระบรมสารีริกธาตุของนักบุญ Cuthbert

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 8 จนถึงปัจจุบัน งานเช่น Lindisfarne Gospels ได้รับการเรียกร้องให้รู้จักความวุ่นวายมากมาย อย่างแรก ดังที่เราเห็นใน บทความก่อนหน้านี้ การมาถึงของพวกไวกิ้งในปี 793 ทำให้เกิดการพลัดถิ่นชุดแรกในชุมชนและการแปลพระธาตุ เมืองแรกไปยังเชสเตอร์-เลอ-สตรีต ซึ่งชุมชนตั้งรกรากจนถึงปี 995 จากนั้นจึงไปยังเดอรัม ควรสังเกตว่าในบรรดาพระธาตุที่พบในโลงศพของ Cuthbert พระกิตติคุณมาพร้อมกับหนังสือพระกิตติคุณแองโกลแซกซอนขนาดเล็ก (9*13 ซม.) ที่เป็นของนักบุญ สิ่งนี้เรียกว่า “Stonyhurst Gospel” และยังคงปรากฏให้เห็นในปัจจุบัน เป็นลักษณะเด่นสำหรับหนังแพะสีแดงที่มีชื่อเสียง (cf. รูปที่. 15 ) . พระกิตติคุณของนักบุญยอห์นนี้ไม่มีแสงสว่าง ซึ่งทำให้เป็นหนังสือส่วนตัวมากขึ้น และมีความสนใจในด้านพิธีกรรม การเล่าเรื่อง และใกล้เคียงกับพระวจนะ

ทางเดินของวิลเลียมผู้พิชิต -1069- นำไปสู่การกลับไปยังลินดิสฟาร์นของพระธาตุก่อนการติดตั้ง คราวนี้ “แน่นอน” ในมหาวิหารเดอแรมในปี 1104 ผลงานเหล่านี้ถือเป็นวัตถุมงคลและเก็บเข้ากรุพระปรมาภิไธยคงมีกล่องประดับชื่อ cumdach. การเข้าถึงเป็นพิธีกรรมเฉพาะ ลักษณะเฉพาะของศาสนาคริสต์บนเกาะ (ถือศีลอด สวดมนต์ คล้องคอ)

การขึ้นสู่อำนาจของ Henry VIII เป็นการล่มสลายของอารามที่ร่ำรวยของอังกฤษในปี ค.ศ. 1536 และการกระจายสมบัติของพวกเขา พระกิตติคุณจะถูกยึดพร้อมกับฝาครอบอัญมณี และส่งไปยังลอนดอนและหอคอย พวกเขาซื้อหนังสือเหล่านี้มาในศตวรรษที่ 17 โดยเซอร์โรเบิร์ต คอตตอน ผู้ชื่นชอบหนังสือเก่า และเป็นทายาทของเขาที่ย้ายหนังสือเหล่านี้ไปที่ บริติชมิวเซียม ในปี ค.ศ. 1753 ก่อนที่จะย้ายไปที่ หอสมุดแห่งชาติอังกฤษ ในปี 2516 ซึ่งปัจจุบันยังคงอยู่ ในปี พ.ศ. 2395 มีการวางปกใหม่

เพื่อให้ผู้คนจำนวนมากเท่าที่เป็นไปได้สามารถเข้าถึงสมบัตินี้ได้ งานทั้งหมดจึงถูกแปลงเป็นดิจิทัลเพื่อให้เป็นเอกสารเสมือนจริงที่ให้คำปรึกษาได้ง่าย (คุณจะพบลิงก์ไปยังเวอร์ชันดิจิทัลของพระวรสารลินดิสฟาร์นในแหล่งที่มาในบทความถัดไป) . ต้นฉบับจัดแสดงในลอนดอนและบางครั้งก็เป็นหัวข้อของนิทรรศการชั่วคราวเช่นของ Durham ในปี 2013